
Baudelaire was een traag en kieskeurige werknemer, vaak afgeleid door gemakzucht, emotioneel leed en ziekte, en het was niet tot 1857 dat hij zijn eerste en meest beroemde gedichtenbundel gepubliceerd, Les Fleurs du Mal (De bloemen van het Kwaad), oorspronkelijk de titel Les Limbes.
De gedichten vonden een klein, dankbaar publiek, maar het publiek meer aandacht werd besteed aan het onderwerp. De belangrijkste thema's van seks en de dood werden beschouwd als een schandaal. Hij heeft ook gesproken over lesbianisme, sacrale en profane liefde, metamorfose, melancholie, de corruptie van de stad, verloren onschuld, de beklemming van het leven, en wijn. Opvallend in een aantal gedichten van Baudelaire is het gebruik van beelden van het gevoel van geur en van geuren, die wordt gebruikt om gevoelens van nostalgie en verleden intimiteit oproepen. Baudelaire, zijn uitgever en de printer werden met succes vervolgd voor het creëren van een misdrijf tegen de openbare zeden. Zij kregen een boete, maar Baudelaire was niet opgesloten. Zes van de gedichten werden onderdrukt. Bijna 100 jaar later, op 05.11.1949, Baudelaire was gerechtvaardigd, het vonnis officieel omgekeerd, en de zes gedichten weer verboden in Frankrijk.


