LAIBACHKUNSTDERFUGE

Bach zelf gewoond en gewerkt in Leipzig vanaf 1723 tot het einde van zijn leven in 1750. In deze periode schreef hij ook de Kunst der Fuge, een van zijn meest mysterieuze en verbijsterende werken. Die Kunst der Fuge is een verzameling van fuga's en canons die het volledige gamma van fugatische transformationele technieken, zoals vergroting en verkleining weer te geven. De theorie dat het werk was bedoeld als een intellectuele oefening plaats voor de uitvoering wordt bevestigd door het feit dat er geen instrumenten zijn vastgelegd in de score. Maar hoewel de Kunst der Fuge (de titel was niet Bach's eigen) onthult Bach in zijn meest academische en het oplossen van puzzels mom, het is geen loutere pedanterie en er is hier veel van grote energie en inspiratie. Aangezien Bach heeft geen instrumentatie, de grote vraag is: welk instrument of instrumenten moet de Kunst der Fuge worden gespeeld op? Er zijn veel toetsenbord-opnamen, maar versies zijn beschikbaar voor alles van saxofoonkwartet tot orkest. Aangezien het werk is heel erg gebaseerd op wiskundige algoritmen, Laibach besloten om computer en computerprogramma gebruiken als de sleutel »instrument«, die een zeer speciale elektronische interpretatie en waaruit blijkt dat JS Bach met zijn werk als zou wel worden opgevat als de pionier van de elektronische, techno, computer muziek.